عکس بچه ها

والدین عزیز اگر دوست داریدعکس  شخصی بچه هاروتو وبلاگ بزارم عکس هاشون رو برام ایمیل کنید اینم ایمیلم  [e-mail]

نامه های با با لنگ دراز به جودی

جودی عزیزم! کاملا با تو موافق هستم که عده ای از مردم هرگز زندگی نمی کنند و زندگی را یک مسابقه دو می دانند و می خواهند هرچه زودتر به هدفی که در افق دوردست است دست یابند و متوجه نمی شوند که آن قدرخسته شده اند که شاید نتوانند به مقصد برسند و اگرهم برسند ناگهان خود را در پایان خط می بینند. درحالی که نه به مسیر توجه داشته اند و نه لذتی از آن برده اند.

دیر یا زود آدم پیر و خسته می شود درحالی که از اطراف خود غافل بوده است. آن وقت دیگر رسیدن به آرزوها و اهداف هم برایش بی تفاوت می شود و فقط او می ماند و یک خستگی بی لذت و فرصت و زمانی که ازدست رفته و به دست نخواهد آمد. ...

جودی عزیزم! درست است، ما به اندازه خاطرات خوشی که از دیگران داریم آنها را دوست داریم و به آنها وابسته می شویم.

هرچه خاطرات خوشمان از شخصی بیشتر باشد علاقه و وابستگی ما بیشتر می شود.

پس هرکسی را بیشتر دوست داریم و می خواهیم که بیشتر دوستمان بدارد باید برایش خاطرات خوش زیادی بسازیم تا بتوانیم در دلش ثبت شویم.

   دوستدارتو : بابالنگ دراز

روند کار ما

والدین گرامی.باارزوی موفقیت  .خواستم کمی دررابطه باروند کارم براتون بنویسم.در مجموع بچه ها در ریاضی مفهوم ضرب را دریافته اند .تقسیم نیاز به تمرین وتکرار داردواین امر مستحق لطف شماست.انشا واملای بچه ها نسبت به سال پیش پیشرفت  داشت.علوم را خوب دریافتند .وخوشبختانه روند خوبی داشتیم.در اجتماعی هفته پیش تمام کتاب رامرور کردیم عالی بود...در مجموع جای نگرانی نیست. تنها اینکه بچه در تکلیف کمی سستی دارند که بعد ازیک گفتگو مفصل به این نتیجه رسیدیم که از این پس بدون تکلیف در کلاس حاضر شدن به هیچ عنوان قابل ببخشش نیست

یا امام رضا

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

چگونه فرزندمان را به تکالیف موظف کنیم

چگونه فرزندمان را به انجام تکالیف مدرسه‌ موظف کنیم؟

نسیما عرب

با شروع فصل پاییز و آغاز مهرماه، مدرسه‌ها دوباره باز می‌شوند و والدین یک بار دیگر با وظیفه دشوار مجبور کردن فرزندانشان به انجام دادن تکالیف مدرسه مواجهند. ممکن است شما هم این جمله‌ها را از فرزندتان شنیده باشید که: «نه، من تکلیف منزل ندارم» یا «بعدا آن را انجام می‌دهم» و «تکالیفم را در مدرسه انجام دادم» و... شاید بحث‌های زیادی بر سر انجام دادن تکالیف بین شما و فرزندتان صورت گرفته باشد.

ممکن است اگر بفهمید که کودکتان تکالیف درسی‌اش را تحویل نداده خودتان را سرزنش کنید. نگران نباشید؛ شما تنها نیستید. این مشکل بیشتر والدینی است که فرزندانشان وارد مدرسه شده‌اند. چند راهکار وجود دارد که می‌توانید با به کار بستن آنها، سال تحصیلی جدید را به گونه‌ای مناسب شروع و حتی از مشکلات مربوط به انجام تکالیف فرزندتان جلوگیری کنید. این راهکارها عبارتند از:

زمانی را برای تکالیف برنامه‌ریزی کنید: بعد از مدرسه زمان مناسبی را برای انجام تکالیف با فرزندتان برنامه‌ریزی کنید. برای مثال، اگر فرزندانتان در فعالیت‌های بعد از مدرسه شرکت نمی‌کنند، به آنها اجازه دهید که یک خوراک مختصر بخورند و 15 دقیقه پس از رسیدن به خانه، استراحت کنند و بعد شروع کنند به انجام تکالیفشان.

یک مکان خاص برای انجام تکالیف فرزندتان معین کنید: مکان‌ ایده‌آل برای این کار جایی است که ساکت، راحت و به دور از اسباب و وسایلی باشد که سبب حواسپرتی و گیج شدن می‌شود. اگر همه لوازمی که به فرزندتان کمک می‌کند تا تکالیفش را کامل انجام بدهد، آنجا باشد، بهتر است مثل مدادها، پاک‌کن، ماشین حساب و... تلویزیون نباید در زمان انجام تکالیف روشن باشد.

مطمئن شوید فرزندتان تکلیف درسی و وسایل لازم را به خانه آورده است. برنامه‌ای برای فرزندتان تهیه کنید که بتواند تکالیف درسی، امتحانات و تست‌هایی را که بزودی باید بدهد، در آن بنویسد. اگر فرزندتان فراموش می‌کند یا انگیزه و هیجانی برای استفاده از این برنامه ندارد، از معلمانش تقاضا کنید که برنامه را آخر هر ترم و دوره آغاز کند و از ابتدا برای او مرور کند تا مطمئن شوید که فرزندتان به طور صحیح و کامل تکالیفش را انجام می‌دهد.

بر انجام تکالیف فرزندتان نظارت کنید: اهمیت این مساله به 2 دلیل است: فرزند شما نیاز به کمک، مواظبت و رسیدگی دارد یا ممکن است بدون حمایت و نظارت شما، هیچ هیجان و انگیزه‌ای در انجام تکالیفش نداشته باشد. یک روال مشخص برای تکالیف فرزندتان معین کنید. مثل این‌که فرزندتان قبل از شروع تکالیفش، کیف کتاب‌هایش را خالی کند یا این‌که برنامه تکالیفش را برای انجام وظایف روزانه‌اش باز کند و آن را به شما نشان دهد؛ به این ترتیب، فرزندتان وسایل لازم برای شروع انجام تکالیفش را آماده خواهد کرد. فرزندتان را مجبور کنید سبک و نظم خاصی برای انجام تکالیفش داشته باشد و طبق آن سبک و نظم خاص، آنها را به طور کامل انجام دهد.

اهداف و مقاصد او را تعیین کنید: به این معنی که به کودکتان برای رسیدن به هدف‌‌های روزانه تعیین شده کمک کنید. برای مثال، می‌توانید معین کنید که حدود 20 دقیقه طول می‌کشد تا فرزند شما یک تکلیف 2 صفحه‌ای ریاضی را انجام دهد.

کار فرزندتان را چک کنید: بعد از این‌که فرزندتان نشان داد که تکلیف خانه‌اش را انجام داده است، به همراه خودش آن را چک کنید تا مطمئن شوید تکالیفش را با دقت و درست انجام داده است. اگر فرزندتان ادعا می‌کند که درسش را خوانده، چند دقیقه از او امتحان بگیرید تا مطمئن شوید در درسی که ادعا می‌کند مهارت دارد.

برای او جوایزی را در نظر بگیرید: با فرزندتان بنشینید و صحبت و تعیین کنید که اگر تکالیفش را طبق برنامه و با دقت انجام دهد چه جایزه‌ای می‌گیرد. در نظر داشته باشید به رفتارها و اعمالی جایزه بدهید که انجامش برای او سخت‌تر است تا به انجام آنها ترغیب شود.

اگر کودک با دقت و کامل تکالیفش را انجام داد، حتما جایزه تعیین‌شده را برای او تهیه کنید و اگر در انجام تکالیفش شلخته و نامرتب بود و آنها را نادرست و غلط انجام داد، او را مجبور کنید دوباره آنها را انجام بدهد.

حتی می‌توانید امتیازات و مزایایی مثل تلویزیون دیدن، بازی‌های کامپیوتری و ویدئویی و... برای او قائل شوید که تا وقتی تکالیفش را انجام نداده، نمی‌تواند از آنها بهره ببرد.

اگر این پیشنهادات را به کار ببندید، شاهد پیشرفت چشمگیری در روند انجام تکالیف فرزندتان خواهید بود. اگر پیشرفتی ندیدید، مطمئن باشید که یا یکی از گام‌های ذکر شده را به کار نبسته‌اید یا سطح انتظار و توقعات از کودک خیلی بالاست. اگر پس از به کار بستن تمام مراحل و راهکارهای ذکر شده و متعادل کردن انتظارات خودتان، مشکلات مربوط به انجام تکالیف همچنان به قوت خود باقی ماند و روی روابط شما و فرزندتان و همچنین بر رتبه تحصیلی او تاثیر گذاشت و سبب افت تحصیلی‌اش شد، بهترین راه این است که با معلم فرزندتان یا گروه آموزشی مدرسه‌اش ملاقاتی داشته باشید.پس از آن می‌توانید پیش روان‌شناس کودک بروید و مشکل خود را با او در میان گذارید